Bugün 4 ekim hayvanları koruma günü. Gönül ister ki sadece bugün değil hergün hayvanları koruma günü olsun. Gönül ister ki her anne baba çocuklarına hayvan sevgisini, o sevginin nasıl karşılıksız bir sevgi olduğunu anlatabilsin, öğretebilsin.
Her canlının yaşam hakkı vardır. Bu hakkı hayvanların elinden almaya kimsenin hakkı yok. Bir yerde bir yazı okumuştum, kim yazmıştı veya nerede okumuştum tam hatırlayamıyorum ama şöyle birşeydi;
Hayvanları sevmeyebilirsiniz ama onlara zarar da vermemelisiniz.
Yemek vermeyebilirsiniz ama yemek kabını da devirmemelisiniz.
Evinizde beslemeyebilirsiniz ama sokakta yaşayan hayvanın hayatına son vermemelisiniz.
Yazım, buraya kadar gayet politik böyle ortadan etliye sütlüye karışmayan güzel bir mesaj verme üzerine kurulu. Bundan sonrası ise benim öz fikrim ve başlıyorum :)
Efendim hayvanları sevmeyenleri anlamıyorum, o sadece sevgi isteyen bebelere zarar verenleri anlamıyorum.
Bir insan, hayvanları sevmeyip de nasıl çoluk çocuk sever hiç anlamıyorum. Nasıl ikili bir davranıştır bu. Sende o şefkat, o merhamet varsa var, yoksa yok. Çocuğa merhamet ederim hayvana etmem demek ikiyüzlülük değil de ne.
Allaaah, şimdi duyabiliyorum "yok efendim o kadar aç çocuk var da, onlar dururken hayvanları düşünüyorsun da, yok efendim insanların sorunu bitti sanki de derdimiz hayvanlar mı kaldı" cümlelerini duyuyorum. Duyuyorum ama ne oluyor biliyor musunuz? Bir kulağımdan giriyor, diğerinden çıkıyor :)) Çünkü sonuna kadar biraz önce yazdığım cümlemi savunuyorum; merhamet duygusu varsa vardır yoksa yoktur. Sadece insana işleyen merhamet merhamet değildir, ikiyüzlülüktür. Şefkat, vicdan varsa vardır, hayvana da vardır, insana da vardır, sadece insana yöneltilen vicdan vicdan değildir, gösteriştir, ikiyüzlülüktür.
O kimsesiz, bizden başka kimsesi olmayan, 2 lokma ekmeği vermezseniz bu soğuklarda yemek bulamayacak, aç kalacak hayvanları sevelim, koruyalım, kollayalım... Unutmayalım onların bizden başka kimsesi yok...
Sadece bugün değil, sadece 4 ekimde değil, hergün...
Çünkü, Hayvan sevmek, o merhameti, o şefkati bir canlıya hissetmek, insan olmanın ilk kuralı bence.
1 yorum:
Koca camiada bile umursayan bir avuç insanken bütüne bakınca umutsuzluğa kapıldığım doğru. Bizim giblerin olduğunu bilmek ise çok rahatlatıcı. Yalnız değiller hiç olmayacaklar. Kalbimiz kuruyana kadar koryup kollyacağız. Ve o cümle öylesine içimden gelmiştiki bak sana da yer etmiş unutturmamış kendisini. Kalbimizin benzer atan ritmini seviyorum, bizi seviyorum Selinim <3
Yorum Gönder